Regenerativna medicina je grana translacijskog istraživanja u tkivnom inženjerstvu i molekularnoj biologiji koja se bavi „postupkom zamjene, inženjeringa ili regeneracije ljudskih stanica, tkiva ili organa za obnavljanje ili uspostavljanje normalne funkcije“. Ovo polje temelji se na obnavljanju oštećenih tkiva i organa i poticanju vlastitih mehanizma popravljanja, kako bi funkcionalno ozdravilo prethodno nepopravljiva tkiva ili organe.
Regenerativna medicina također uključuje mogućnost rasta tkiva i organa u laboratoriju i implantacije kad tijelo ne može samo zacijeliti. Ako bi se regenerirane stanice organa izvadile iz pacijentovog vlastitog tkiva ili stanica, to bi potencijalno moglo riješiti problem nedostatka organa koji je dostupan za darivanje i problem odbacivanja transplantacije organa.
Neki od biomedicinskih pristupa u području regenerativne medicine mogu uključivati upotrebu matičnih stanica. Primjeri uključuju injekciju matičnih stanica ili matičnih stanica dobivenih usmjerenom diferencijacijom (stanične terapije); indukciju regeneracije biološki aktivnim molekulama koje se daju samostalno ili kao sekrecija infuziranim stanicama (imunomodulacijska terapija); i transplantaciju in vitro uzgojenih organa i tkiva (tkivni inženjering).
Regenerativna medicina aktivno se koristi u metodama rejuvenacije kože lica, dekoltea, ruku i drugo te za obnavljanje vlasišta.